Lubimy otaczać się drewnem, które jest naturalnym surowcem, nigdy niewychodzącym z mody, niepowtarzalnym. Używa się go powszechnie do produkcji m.in. mebli. Te wykonane z litego drewna są wysokiej jakości, ale niestety ich cena potrafi być mocno zaporowa dla wielu potencjalnych inwestorów. Dużo tańszym rozwiązaniem jest zdecydowanie się na zakup mebli pokrytych fornirem.
Wbrew pozorom meble fornirowane nie są gorszej jakości. Co więcej, ich walory estetyczne mogą być większe niż w przypadku tych wykonanych z litego drewna. Fornir jest drewnianą okleiną, która nadaje meblom niepowtarzalności, unikalności, większej odporności na uszkodzenia mechaniczne. Warto dowiedzieć się tego, w jaki sposób jest pozyskiwany i jak dokładnie powstaje.
Dlaczego fornir cieszy się tak dużą popularnością?
Najlepszym wyborem są oczywiście meble z litego drewna, które odznaczają się ponadczasowością, uniwersalnością, trwałością, niepowtarzalnością, wysokimi walorami estetycznymi. Niestety sporo kosztują, chociaż ich cena jest adekwatna do jakości. Jeśli komuś marzą się drewniane meble, ale nie chce nadwyrężać budżetu, może zdecydować się na te fornirowane. Powstają one z cienkiej płyty drewna, którą określa się mianem okleiny. Fornir uzyskuje się na dwa sposoby. Pierwsza metoda dotyczy płaskiego skrawania płyt drewnianych, a drugą jest obwodowe skrawanie. Forniry mogą mieć różną grubość. Do produkcji mebli fornirowanych sięga się po kawałki drewna z wielorakich drzew. Najczęściej wykorzystuje się drewno bukowe, dębowe, sosnowe, jesionowe. Droższą opcją są forniry z drewna egzotycznego typu heban, teak czy palisander.
- Forniry powstają z sortowanego jakościowo drewna, przez co pozbawione są sęków czy twardzieli. Przygotowywane są z naturalnego drewna, przez co zachowują jego piękno.
- Zaletą forniru są jego wysokie walory estetyczne, przez co nadaje wnętrzu elegancji.
- Forniry mogą świetnie imitować lite drewno, posiadać preferowany przez inwestora wzór.
- Klienci mogą liczyć na bardzo dużą różnorodność ze względu na to, że forniry produkowane są z różnych gatunków drewna. Mogą być też dowolnie barwione. Przebierać można wobec tego w kolorach i wzorach. Szeroki wachlarz wyboru pozwala na łatwe dopasowanie okleiny fornirowej dla każdej aranżacji wnętrza.
- Drewno fornirowane jest bardzo trwałe. Jest ono odporne na uszkodzenia mechaniczne, przez co oklejone fornirem meble zachowują estetyczny wygląd przez długie lata.
- Forniry są połączeniem estetycznego wyglądu, trwałości i korzystnej ceny.
- Fornirowanie jest metodą uszlachetniania powierzchni mebli drewnianych.
- Zaletą fornirowania drewna jest możliwość łączenia różnych pod względem grubości gatunków drewna, przez co możliwe staje się zmniejszenie wagi mebla.
Fornirowanie drewna – co to takiego?
Fornir to nic innego jak cienkie płaty drewna, które przez swoją grubość przypominają do kartki papieru. Ich kolory mogą być różne, w zależności od gatunku drewna, z których zostały pozyskane. Fornir jest ścinką zewnętrznej warstwy drewna. Takie drewniane płaty mogą mieć od 0,1 mm grubości do nawet 3 mm. Służą one do oklejania drewna, aby zwiększyć jego walory estetyczne. Tego typu okleina pozwala na podkreślenie zarysu słojów. Stają się one bardziej wyraziste i mocniejsze. Drewno fornirowane wykorzystywane jest na szeroką skalę zarówno w aranżacji wnętrz, jak również w budownictwie. Płatami drewna okleja się przede wszystkim meble i drzwi. Forniry występuje też w okleinach, sklejkach, przeróżnych częściach z drewna litego. Wytwarzane są z wielorakich gatunków drewna. Wykorzystywane drewno może być zarówno krajowe, jak i egzotyczne.
Fornir może być naturalny lub modyfikowany. W przypadku tego drugiego skrojone arkusze drewna są pozbawione wszelkiego typu wad, po czym barwi się je i skleja w bloczki. Kolejnym krokiem jest ułożenie ich w stosy i poddane zabiegowi prasowania. Różnica miedzy fornirem naturalnym a modyfikowanym polega również na tym, że w przypadku tego drugiego nie są odtwarzane rysunki słojów, ale tworzony jest nowy wzór, tak aby przypominał on wyglądem naturalne drewno. Dla wielu osób zaletą forniru modyfikowanego jest mniejsza ilość przebarwień i niedoskonałości. Wzór i odcienie są powtarzalne. W przypadku forniru naturalnego można mówić o dużo większym zróżnicowaniu.
Fornirowanie w praktyce
W przypadku forniru bardzo ważne jest to, aby surowiec został odpowiednio przygotowany do obróbki. Pień drewna, z którego mają zostać skrojone płaty, musi najpierw dobrze odparować. Dopiero potem można przystąpić do skrawania, na skutek czego powstają drewniane arkusze. Kolejnym krokiem jest łączenie ich ze sobą – w takiej samej kolejności, w jakiej zdejmowano je z pnia drewna. Chodzi o to, aby jak najlepiej odtworzyć rysunek słojów i zachować ich pierwotne położenie. Na naklejony na powierzchnię mebla i oszlifowany fornir nakłada się warstwę zabezpieczenia w postaci ekologicznego lakieru. Drewno, które ma być oklejane fornirem, określa się mianem drewna ślepego.
Fornirowanie drewna można przeprowadzić samodzielnie, w domowych warunkach. Wymaga to właściwego samej powierzchni drewnianej i dostępnych skrawków drewna. Konieczne jest ich przycięcie, do uzyskania preferowanych pasów. Okleinowana powierzchnia musi zostać wyrównana – być wolna od wszelkiego typu niedoskonałości, łącznie z załataniem ubytków. Kolejnym etapem jest zaimpregnowanie powierzchni mebla warstwą rzadkiego kleju. Po wyschnięciu powierzchnię należy oszlifować grubym papierem ściernym, aż będzie idealnie równa, po czym trzeba ją odpylić. Dopiero tak przygotowana nadaje się do fornirowania.
Można przystąpić wówczas do klejenia przygotowanych wcześniej i odpowiednio dociętych arkuszy drewna. Forniry smaruje się gorącym klejem, po czym dociska je do powierzchni mebla rajklocem. Pasma forniru klejone są na zakładkę, a na liniach łączenia przykleja się paski taśmy papierowej. Na obróbkę naddatków trzeba poczekać do kolejnego dnia, gdy wszystko całkowicie wyschnie. Następnie można przejść do szlifowania (w celu usunięcia wierzchnich warstw kleju i papieru z płaszczyzny oraz jej wygładzenia), bejcowania i wykończenia powierzchni lakierem czy politurą.
